Wie kent niet het 20-ste eeuwse standaardwerk ‘Vers une architecture moderne’ van Le Corbusier? Met een overgang naar circulaire bouw en materialen ontstaat nu een soort ‘vers une architecture circulaire’. Nieuwe materialen, een nieuwe vormentaal, nieuwe kennis en vooral nieuwe grenzen. Niet zonder vragen en problemen dus, zoals mij bleek bij twee geruchtmakende paviljoens: Circl op de Amsterdamse Zuidas en The People’s Pavillon op de Dutch Design Week 2017 te Eindhoven. Blijde boodschappen voor een circulaire toekomst. Een korte impressie (foto: Ossip van Duivenbode)
Met Nathalie de Vries (vz) publiceerde ik in Trouw van zaterdag 21 oktober namens de BNA het onderstaande artikel. De kop van Trouw luidt AARDBEVINGSGEBIED LIJDT DOOR AANPAK BEVINGSGEBIED’. Met als bijschrift: “Geschrokken van het oplapwerk en misstanden pleiten Fred Schoorl en Nathalie de Vries voor een kwaliteitsplan voor de hele regio’.
Vastgoedbeurzen. Een bijenkorf voor de bouw. Je vliegt erin, hoort een intens gezoem en vliegt er weer uit: de één om te gaan oogsten, de ander om verder te zaaien. De afgelopen dagen op de jaarlijkse Expo Real in München was het niet anders. Geld en kwaliteit streden er een ongelijke strijd. Voor architecten en andere kwaliteitsdenkers is er een missie. Bekijk vlog van Fred Schoorl
Vroeger deed je dat. Als kind. Van een oude schoenendoos maakte je een ‘kijkdoosie’. Aan de binnenkant of op de bodem plakte en kleurde je van alles, deksel erop, gaten erin en genieten maar. Een wondere wereld opende zich voor de vriendjes en vriendinnetjes, ooms en tantes. Ik herinner me een stad, een bos en iets met allemaal beesten. Nu doen we dat op een computer. Het fenomeen van de kijkdoos is achterhaald.
Vandaag was het #Ethelday. Een door RIBA-president Jane Duncan geëntameerd idee om het eerste vrouwelijke lid van de RIBA, Ethel Mary Charles (1871-1962), te eren. Er was vandaag een speciale bijeenkomst voor genodigden. Ik mocht ook binnen.
