Tijdens ons noodzakelijke verblijf in Tromsö was er gelukkig Roland Garros. Er werd gebroken, gesmasht en vooral geserveerd. Prachtig geserveerd. Ik kom daar straks op terug, dat serveren. Het is niet de bedoeling u als lezer te vervelen met weer een lofdicht op de heerlijkheden van Noorwegen boven de poolcirkel. Maar heremenijnlief wat is het mooi! Vierentwintig uur per dag beschenen prachtlandschappen.

Duizendmaal doe je het en die ene keer dat je het ook doet..vergeet je toch wat. Doublechecken. Jaap en ik waren na een barre tocht kletsnat in het havengehucht Brensholmen door de gastvrije Eilien en Svein ontvangen. Dat schreef Jaap al. En ook dat er iets mis ging…

Ik word wakker met een enorme keelpijn, om 5 uur. Fred slaapt zn rustige slaap. Op weg naar wat thee zie ik dat het buiten pijpenstelen giet. Met bakken komt het uit de donkergrijze lucht. Dat belooft wat voor straks. Slapen gaat niet meer met deze keel, ik bekijk op het internet nog maar eens een paar filmpjes over fietsreparaties. Mijn derailleur heeft ook keelpijn, rochelt wat af zo’n dag. Met wat draaien aan stelknoppen blijkt het allemaal goed te verhelpen. 7 uur, nog steeds pijpestelen. De Noorse weer-app, altijd conservatiever dan NL weerapps, geeft aan dat het nog wel een tijdje zo blijft. 8 uur, nog steeds keelpijn, en pijpestelen.