The Most Popular Art Exhibition Ever! Really?

Een gelukkig toeval was het. In snikheet Londen fietste ik naar het paviljoen van Francis Kéré dat bij de Serpentine Gallery was neergezet. Middenin Hyde Park. In de Gallery zelf bleek Grayson Perry te hebben huisgehouden: “one of the most astute commentators on contemporary society and culture”, aldus de aankondiging. Kunstwerken als een caleidoscopische krant. Een supercoole tentoonstelling. Letterlijk.

Toegegeven, Grayson Perry kende ik niet. Bij het naar binnen gaan stuitte ik meteen op iets opmerkelijks. Een porseleinen spaarvarkentje met gleuven waarop woorden als ‘old’, ‘male’, ‘white’ en ‘poor’. Op de keerzijde de tegenovergestelde begrippen ‘young’, ‘female’, etc. Op de vloer stond simpelweg ‘PLEASE DONATE’.  Je bent wel gelijk binnen in de extreem uitdagende en confronterende wereld van Perry. En het is vaak zo heftig, ranzig en Brits, dat het een aard heeft  (http://www.serpentinegalleries.org/exhibitions-events/grayson-perry-most-popular-art-exhibition-ever).

Nog beduusd loop ik tegen een liggend hermafrodiet naakt aan – á la Olympia van Manet. Op de sofa liggend in een kakelbont interieur, waarin ik een boek van Zaha Hadid ontdek. En één over de Tour de France. Dan wachten links van mij nog een serie vazen met afbeeldingen van Trump en May, de gruwelijke sterren van het huidige wereldtoneel. Trump kust de hand van een teddybeer, May staat verschrikt bij een andere handkus te kijken. Het ene na het andere werk blijkt een kleurig, rijk, scherp en ook cynisch commentaar op de huidige wereld. Soms onderbroken door werken vol romantiek, liefde, of zelfs iets sprookjesachtigs. Zoals de huwelijksschrijn uit zijn eigen tuin, een variant op Litouwse schrijnen, die hij maakte om de liefde voor zijn eigen Phillipa te bezingen. Of de hilarische Princess Freedom Bicycle. Deze fiets met heiligenbeeld op het stuur is een eerbetoon aan de fiets: als emancipatiemiddel en als positieve urban trend. Alle werken zijn recent en actueel. Ik laat mij graag meevoeren op Perry’s commentaar, vraag mezelf af of dit kunst is, maar geef iedere poging op tot het in hokjes plaatsen van dit werk. Perry haat hokjes, denk ik. Om mij heen zie ik mensen van allerlei kunne, leeftijd en afkomst kijken, nog eens kijken en reageren. Perry staat open voor ’the wisdom of the crowd’.

Kortom, voor wie naar Londen reist, Perry’s “The Most Popular Art Exhibition Ever’ is een omfietsexpositie. Veel populairder kan ik het niet maken. En leuker al helemaal niet.