Er wordt wat gekanteld in Nederland en daarbuiten. Ook kantelpunten zijn aan de orde van de dag. En meestal zorgelijk. Zo lees ik op de NOS-website dat wetenschappers waarschuwen dat het kantelpunt voor ons klimaat op 2 graden met rasse schreden nadert. Als we niks veranderen volgt de ‘hittetijd’, met ‘Hothouse Earth’ als schrikbeeld. Poeh! Op onze eigen manier hebben wij in de afgelopen 4700 kilometer de schrik van ons eigenste kantelpuntje gehad. Je kon het zelfs gewoon aanwijzen. Bij Trondheim!.
In het fietsen wil je in de goeie vlucht of ontsnapping mee zitten. Om te winnen, uiteraard. Jaap en ik fietsen van de Noordkaap naar Malta zonder dat soort verlangens. Het is ‘slow biking’, soms stevig aanpoten hoor, maar wel met als doel om te genieten en met Het Goede Leven bezig te zijn. Die goeie vlucht of ontsnapping krijgt soms een akelige bijsmaak als je het over iets anders hebt: vluchtelingen.
We waren natuurlijk gewaarschuwd. Eerder zagen we Hamelen al aangekondigd en in Göttingen bleek ineens dat daar ooit de gebroeders Grimm doceerden. Toen ik gisteren net over de oude DDR-grens in Eisenach aankwam, dacht ik eerst aan Bach, Luther en andere, meer wereldse, zaken. Maar ook hier waren de Grimms. Die Grimm-connection kende ik niet.
Vandaag in de hitte over de westflank van de Harz, van Hildesheim naar Göttingen, maar ook van het ene Bad naar het andere. Het begon na het vertrek uit Hildesheim namelijk pas echt in Bad Salzdetfurth. Mijn Garmin bleek niet goed opgeladen. Dus na koud 20 km al koffie en oplaadtijd nodig.
Wat het Engelse team op het WK niet lukte – bringing soccer home – gaat ons ook niet lukken. Bringing our bicycles home. We buigen niet westwaarts naar Amsterdam. We zijn met onze PanzerFahrrädern (Marke ‘Schnell’) de grens van Denemarken naar Duitsland overgestoken en gaan immer geradeaus. Maar wat zie ik om mij heen? Hollands platteland met dito koeien! Hier kunnen we het vaderland ruiken. Ons hotel ligt zelfs in het ‘Holländische Städchen’ Friedrichstadt, een door een hertog Fred(erik) gepland stadje uit onze Gouden Eeuw. Het is een knus geheel met één en al geveltjes, grachtjes en gezellige, rechte straatjes. Maar als ik uit het raam kijk is het boven de marktplaats minde gemütlich: een hels kabaal en zwarte dans. Grote zwermen ruziënde kauwtjes en roeken, honderden tegelijk, vliegen als Messerschmitts over het plein. Vlakbij de grens…. Een omineus teken?
