We waren natuurlijk gewaarschuwd. Eerder zagen we Hamelen al aangekondigd en in Göttingen bleek ineens dat daar ooit de gebroeders Grimm doceerden. Toen ik gisteren net over de oude DDR-grens in Eisenach aankwam, dacht ik eerst aan Bach, Luther en andere, meer wereldse, zaken. Maar ook hier waren de Grimms. Die Grimm-connection kende ik niet.
Wat het Engelse team op het WK niet lukte – bringing soccer home – gaat ons ook niet lukken. Bringing our bicycles home. We buigen niet westwaarts naar Amsterdam. We zijn met onze PanzerFahrrädern (Marke ‘Schnell’) de grens van Denemarken naar Duitsland overgestoken en gaan immer geradeaus. Maar wat zie ik om mij heen? Hollands platteland met dito koeien! Hier kunnen we het vaderland ruiken. Ons hotel ligt zelfs in het ‘Holländische Städchen’ Friedrichstadt, een door een hertog Fred(erik) gepland stadje uit onze Gouden Eeuw. Het is een knus geheel met één en al geveltjes, grachtjes en gezellige, rechte straatjes. Maar als ik uit het raam kijk is het boven de marktplaats minde gemütlich: een hels kabaal en zwarte dans. Grote zwermen ruziënde kauwtjes en roeken, honderden tegelijk, vliegen als Messerschmitts over het plein. Vlakbij de grens…. Een omineus teken?
