Er wordt wat gekanteld in Nederland en daarbuiten. Ook kantelpunten zijn aan de orde van de dag. En meestal zorgelijk. Zo lees ik op de NOS-website dat wetenschappers waarschuwen dat het kantelpunt voor ons klimaat op 2 graden met rasse schreden nadert. Als we niks veranderen volgt de ‘hittetijd’, met ‘Hothouse Earth’ als schrikbeeld. Poeh! Op onze eigen manier hebben wij in de afgelopen 4700 kilometer de schrik van ons eigenste kantelpuntje gehad. Je kon het zelfs gewoon aanwijzen. Bij Trondheim!.
In het fietsen wil je in de goeie vlucht of ontsnapping mee zitten. Om te winnen, uiteraard. Jaap en ik fietsen van de Noordkaap naar Malta zonder dat soort verlangens. Het is ‘slow biking’, soms stevig aanpoten hoor, maar wel met als doel om te genieten en met Het Goede Leven bezig te zijn. Die goeie vlucht of ontsnapping krijgt soms een akelige bijsmaak als je het over iets anders hebt: vluchtelingen.
Geef toe, lezer, als u dit woord doping leest, dan denkt u: wielrennen! Maar vandaag was er tijdens onze Grote Tocht van de Noordkaap naar Malta geen sprake van. En toch iets van doping, of eerder ‘dopen’. Hoe dat dan kwam?
We waren natuurlijk gewaarschuwd. Eerder zagen we Hamelen al aangekondigd en in Göttingen bleek ineens dat daar ooit de gebroeders Grimm doceerden. Toen ik gisteren net over de oude DDR-grens in Eisenach aankwam, dacht ik eerst aan Bach, Luther en andere, meer wereldse, zaken. Maar ook hier waren de Grimms. Die Grimm-connection kende ik niet.
Vandaag in de hitte over de westflank van de Harz, van Hildesheim naar Göttingen, maar ook van het ene Bad naar het andere. Het begon na het vertrek uit Hildesheim namelijk pas echt in Bad Salzdetfurth. Mijn Garmin bleek niet goed opgeladen. Dus na koud 20 km al koffie en oplaadtijd nodig.
