De zon schijnt, Londen lijkt klaar voor een perfect day. Onwillekeurig denk ik aan New York in 2009. Koninginnedag. De dag dat ter ere van het Hudsonjaar Lou Reeds’ Perfect Day speelt op het orgel van de Riverside Church op Manhattan. Ik stond daar buiten. Terwijl in Nederland de feestdag dramatisch verstoord werd met een tragedie in Apeldoorn. Enfin, Perfect Day dus.

Vandaag was het #Ethelday. Een door RIBA-president Jane Duncan geëntameerd idee om het eerste vrouwelijke lid van de RIBA, Ethel Mary Charles (1871-1962), te eren. Er was vandaag een speciale bijeenkomst voor genodigden. Ik mocht ook binnen.

“De problemen zijn gewoon te groot geworden”. Joan Clos kijkt het publiek in de zaal aan en spreidt zijn armen. Het is een letterlijk en figuurlijk dramatisch moment op de tweede dag van de Internationale Week van het Royal Institute of British Architects (RIBA). Uit de daaropvolgende reeks van presentaties en debatten blijkt wel hoe waar het is. En dat het onderwerp – de UN Urban Agenda en hoe architectuur kan helpen die te realiseren – verre van opgelost is.

Geluk is maakbaar en dat wist ‘geluksprofessor’ Leo Bormans met een wervelende presentatie tijdens de Dag van de Projectontwikkeling op 18 mei jl. duidelijk te maken. Een meer dan 500-koppig publiek hing in de Brabanthallen aan zijn lippen. Hij begon met een stilte-experiment. Stilte als ‘betekenisvolle aandacht’.

Had vanmiddag de boekpresentatie van dit prachtige, compacte boekje over verdichten door optoppen in Rotterdam. De teams hebben veel goeds bedacht, en partijen willen wel ‘licht’ gaan.